Μια μέρα βάζουμε μία δοκιμασία με έναν φίλο, κολλητός τότε, να γράψουμε στίχους ο ένας για τον άλλον. Δεν θυμάμαι αν έγραψε κάτι αυτός τότε για εμένα, αλλά ωστόσο του έγραψα εγώ το παρακάτω με τον ειρωνικό τίτλο «Ο καλός».
Ο Καλός
Μπλέκουμε συχνά σε καταστάσεις,
που μας δέρνουν το μυαλό.
_
Δε θες κανέναν να πληγώσεις
και σκέφτεσαι πάντα πώς να γλιτώσεις.
Σα το φίδι βρίσκεις τρόπους πονηρούς,
να προσαρμοστείς στη γρήγορη ζωή σου.
_
Ως πότε στις σκιές θα ‘σαι κρυμμένος,
κάποτε πρέπει να βρεις τον εαυτό σου,
να διώξεις τους φόβους της απουσίας
και να καθηλώσεις την ανάγκη της ύπαρξης τους.
_
Δε θα γίνεις ποτέ τίμιος, ούτε καλός,
μα θα ‘θελες να ήσουν κάτι τέτοιο.
Ξέρεις από την άλλη δε θα ‘σουνα γνωστός,
μα όταν μαυρίσει η ψυχή σου, δε θα σε νοιάζει πια.
Ηλίας Πεντίκης, 1999
stihoperpatimata 