Posts Tagged: Greek Poetry
Αίσθηση.
Αίσθηση _ Καμία αίσθηση! Τίποτα σε τίποτα. Χρόνια πίσω, τα λεπτά που πέρασαν. Άλλες σκέψεις, άλλες προβλέψεις, άλλες προσδοκίες, τώρα αλλιώς. Αυτός που άλλαξε, αλλάζει, θα αλλάξει. Έμαθε, μαθαίνει το Εγώ. Μόνος, μόνο έτσι γίνεται, στην ησυχία, στην κούραση. _
Αίσθηση.
Αίσθηση _ Καμία αίσθηση! Τίποτα σε τίποτα. Χρόνια πίσω, τα λεπτά που πέρασαν. Άλλες σκέψεις, άλλες προβλέψεις, άλλες προσδοκίες, τώρα αλλιώς. Αυτός που άλλαξε, αλλάζει, θα αλλάξει. Έμαθε, μαθαίνει το Εγώ. Μόνος, μόνο έτσι γίνεται, στην ησυχία, στην κούραση. _
Ο Άνθρωπος.
Ο Άνθρωπος _ Ο άνθρωπος ρηχός, επιπόλαιος, μικρός, λίγος, αυθάδης, απλοϊκός, οριακός, φαντασμένος, πλασματικά εντυπωσιακός, ομαδοποιημένος, το πρότυπο, ξέφρενος, ξέφτερνος, πολύ-γλωσσικός, βομβαρδισμένος, πνιγηρά κουραστικός, είρωνας, βλάσφημος, εγωιστής, εγωπαθής, εγωπλόκος, πρόσκαιρος, γήινος, υλιστής, άδικος, Άδωνης. Ο άνθρωπος. _ Ο Άνθρωπος!
Ο Άνθρωπος.
Ο Άνθρωπος _ Ο άνθρωπος ρηχός, επιπόλαιος, μικρός, λίγος, αυθάδης, απλοϊκός, οριακός, φαντασμένος, πλασματικά εντυπωσιακός, ομαδοποιημένος, το πρότυπο, ξέφρενος, ξέφτερνος, πολύ-γλωσσικός, βομβαρδισμένος, πνιγηρά κουραστικός, είρωνας, βλάσφημος, εγωιστής, εγωπαθής, εγωπλόκος, πρόσκαιρος, γήινος, υλιστής, άδικος, Άδωνης. Ο άνθρωπος. _ Ο Άνθρωπος!
Οι τρεις γραμμές της ημέρας.
Οι τρεις γραμμές της ημέρας _ Το κορμί στο κρύο. Τα όνειρα, φαντάσματα του πόθου, του νεκρού, του αδήλωτου, του αζήτητου. _ Οι στιγμές, σκονισμένες. Οι μέρες, πνιγμένες στην επανάληψη, κουρασμένες, σιωπηλές, σκοτεινές. _ Η μελωδία, παιδική. Η μουσική,
Οι τρεις γραμμές της ημέρας.
Οι τρεις γραμμές της ημέρας _ Το κορμί στο κρύο. Τα όνειρα, φαντάσματα του πόθου, του νεκρού, του αδήλωτου, του αζήτητου. _ Οι στιγμές, σκονισμένες. Οι μέρες, πνιγμένες στην επανάληψη, κουρασμένες, σιωπηλές, σκοτεινές. _ Η μελωδία, παιδική. Η μουσική,
Πανσέληνος.
Πανσέληνος _ Επιτέλους! Φωτεινή, ολόγιομη πανσέληνος, που όπως οδηγώ τη νυχτερινή επιστροφή μου, την παρατηρώ να θέλει να ξεχυθεί μέσα από το συννεφόπεπλο, να αποτινάξει το κάτασπρο κορμί, να ακουμπήσει το αέρινο φως της πάνω στη θάλασσα, να μας κοιτάξει
Πανσέληνος.
Πανσέληνος _ Επιτέλους! Φωτεινή, ολόγιομη πανσέληνος, που όπως οδηγώ τη νυχτερινή επιστροφή μου, την παρατηρώ να θέλει να ξεχυθεί μέσα από το συννεφόπεπλο, να αποτινάξει το κάτασπρο κορμί, να ακουμπήσει το αέρινο φως της πάνω στη θάλασσα, να μας κοιτάξει
Καθρέπτης.
ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ _ Ένας καθρέπτης, απέναντι μου. Πεντακάθαρος, χωρίς ίχνος σκόνης, χωρίς δαχτυλιές πάνω του, ούτε ακαθαρσίες. Ένας καθρέπτης «αψεγάδιαστος», γυαλιστερός, λαμπερός! Καμιά φορά μοιάζει αέρινος, ουράνιο, θείο θαύμα! Σαν μια εικόνα του Θεού, που αντικρίζεις για λίγες μόνο στιγμές, αλλά
Καθρέπτης.
ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ _ Ένας καθρέπτης, απέναντι μου. Πεντακάθαρος, χωρίς ίχνος σκόνης, χωρίς δαχτυλιές πάνω του, ούτε ακαθαρσίες. Ένας καθρέπτης «αψεγάδιαστος», γυαλιστερός, λαμπερός! Καμιά φορά μοιάζει αέρινος, ουράνιο, θείο θαύμα! Σαν μια εικόνα του Θεού, που αντικρίζεις για λίγες μόνο στιγμές, αλλά
ΦΩΣ!!
ΦΩΣ Φως, διαπερνά την ατμόσφαιρα, τρυπά τα σύννεφα, διασχίζει τη θάλασσα, χύνεται στα βότσαλα μπροστά μου…. Τα μάτια μου δεν αντέχουν την ορμή του, το ρουφάνε αχόρταγα, ανήμπορα να το περιορίσουν. Καταλήγει στη ρίζα του οπτικού νεύρου, στο αισθητήριο
ΦΩΣ!!
ΦΩΣ Φως, διαπερνά την ατμόσφαιρα, τρυπά τα σύννεφα, διασχίζει τη θάλασσα, χύνεται στα βότσαλα μπροστά μου…. Τα μάτια μου δεν αντέχουν την ορμή του, το ρουφάνε αχόρταγα, ανήμπορα να το περιορίσουν. Καταλήγει στη ρίζα του οπτικού νεύρου, στο αισθητήριο
Ερμής Δεσμώτης.
ΕΡΜΗΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ Θα τον αλλάξουμε το μύθο, θα βάλουμε τον Ερμή στη θέση του Προμηθέα. Θεός φτιαγμένος για να πετά, να ταξιδεύει παντού, γρήγορα σα τη σκέψη, μέχρι να τελειώσει μια πνοή τον έχεις μπροστά σου. Τόση ελευθερία, τόση ανεμελιά,
Ερμής Δεσμώτης.
ΕΡΜΗΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ Θα τον αλλάξουμε το μύθο, θα βάλουμε τον Ερμή στη θέση του Προμηθέα. Θεός φτιαγμένος για να πετά, να ταξιδεύει παντού, γρήγορα σα τη σκέψη, μέχρι να τελειώσει μια πνοή τον έχεις μπροστά σου. Τόση ελευθερία, τόση ανεμελιά,
Ο Κύκλος.
Ο Κύκλος _ Κύκλος είναι. Και να που το 7, το νούμερο που ποτέ δε μου άρεσε, μ’ ακολουθεί. Και οι συμπτώσεις πολλές και χαρακτηριστικές. Αλλά το νοιώθω, πως κάτι που πολλοί το λένε Θεός και άλλοι το λένε Μοίρα,
Ο Κύκλος.
Ο Κύκλος _ Κύκλος είναι. Και να που το 7, το νούμερο που ποτέ δε μου άρεσε, μ’ ακολουθεί. Και οι συμπτώσεις πολλές και χαρακτηριστικές. Αλλά το νοιώθω, πως κάτι που πολλοί το λένε Θεός και άλλοι το λένε Μοίρα,
Ησυχία
Ησυχία _ Μύρια κεριά, τα φώτα π’ ανάβουν· σα θαμπώνει η ματιά. Στην άκρη του δρόμου, κλείνω τα μάτια. Να μη βλέπω τα φώτα που τρέχουν. Ν’ ακούω μόνο ήχους μουσικής και τους ήχους του μυαλού μου. Και σπαράζει μια
Ησυχία
Ησυχία _ Μύρια κεριά, τα φώτα π’ ανάβουν· σα θαμπώνει η ματιά. Στην άκρη του δρόμου, κλείνω τα μάτια. Να μη βλέπω τα φώτα που τρέχουν. Ν’ ακούω μόνο ήχους μουσικής και τους ήχους του μυαλού μου. Και σπαράζει μια
ΘΛΙΨΗ
ΘΛΙΨΗ _ Και να που ξανά οι νότες και η αϋπνία, μου φέρνουν αισθήσεις, που σφίγγουν, σα να εισχωρούν μέσα σε γροθιά όπως τα δάχτυλα μέσα στη ζύμη. Και να που δεν είμαι άλλα νιώθω μόνος. Μια ερωτούσα θλίψη που
ΘΛΙΨΗ
ΘΛΙΨΗ _ Και να που ξανά οι νότες και η αϋπνία, μου φέρνουν αισθήσεις, που σφίγγουν, σα να εισχωρούν μέσα σε γροθιά όπως τα δάχτυλα μέσα στη ζύμη. Και να που δεν είμαι άλλα νιώθω μόνος. Μια ερωτούσα θλίψη που
stihoperpatimata 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.