Λοιπόν, αγαπητοί φίλοι μου και γνωστοί μου από παλιά. Σήμερα σκεφτόμουν πως ενώ πιστεύω πως θα ζήσω πολλά χρόνια και μάλλον δυστυχώς θα σας δω όλους να φεύγετε πριν από εμένα από αυτόν το μάταιο κόσμο (φτου,φτου,φτου), μπορεί να συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Επίσης επειδή συμβαίνει συχνά τελευταία, να κάνω ουσιαστικές συζητήσεις με διάφορους, συναδέλφους από τη δουλειά, γνωστούς μου, φίλους, σκύλους, γάτες κτλ. , θέλω να σας προτρέψω σε κάτι. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που θα σας προτείνω, είναι κατάθεση ψυχής και θέλω να το θυμάστε.
Πιστεύω λοιπόν πως πρέπει να αρχίσουμε όλοι (προσωπικά ήδη βρίσκομαι στη διαδικασία) και να προσπαθήσουμε, να βλέπουμε τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω μας, με τα δικά μας μάτια και να εκτιμούμε την περιρέουσα κατάσταση και τους άλλους με τη δικιά μας καρδιά και πηγαία λογική. Καλό είναι πάντα βέβαια να ακούμε τις γνώμες όλων, αλλά πόσο είμαστε θωρακισμένοι από σκέψεις ή νουθεσίες ή προτάσεις που μπορεί φαινομενικά να σκοπεύουν στο καλό μας, ωστόσο να εξυπηρετούν τελικώς συμφέροντα αλλότρια;
Για να σας εξηγήσω καλύτερα, νομίζω πως τελικά η αλληγορική και συνάμα ουσιαστικά αυτογνωσιακή φράση του Σωκράτη «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα» (συγχωρήστε με για τα αρχαία αν το έγραψα λάθος) αποκτά ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας. Ο Σωκράτης είχε συνειδητοποιήσει πως όσο περισσότερο καταλάβαινε τον κόσμο και την ανθρώπινη φύση, τόσο λιγότερο σοφός ένιωθε, ακόμα και αν οι άλλοι πίστευαν ότι ήταν ο σοφότερος άνθρωπος στην Αθήνα (στην Ελλάδα ίσως) εκείνη την εποχή. Δε σας λέω βέβαια να μιμηθείτε ντε και καλά το Σωκράτη και τη ζωή του, αλλά νομίζω πως έχουμε ένα χρέος στον εαυτό μας να αναπτύξουμε τη δική μας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ και ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, σε συνδυασμό με το ενυπάρχων ένστικτο για το καλό και το κακό.
Με λίγα λόγια, νομίζω πως έχουμε γίνει επικίνδυνα μαλθακοί και άβουλοι και ωχαδερφιστές-πρόβατα. Δεν αναφέρομαι σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να επαναστατήσουμε στο κατεστημένο ή ότι μπορούμε εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά τουλάχιστον βρε αδερφέ να μην τρώμε φούμαρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες από τον οποιοδήποτε. Αυτός ο οποιοσδήποτε μπορεί να είναι από την κυβέρνηση, σχολείο, καθηγητές, φίλοι, εργασιακό περιβάλλον, οικογένεια κτλ. Δηλαδή ακούω αρκετά συχνά λόγια και απόψεις που γνωρίζω και αντιλαμβάνομαι ότι δεν εκφράζουν τον συνομιλητή που τις προφέρει αλλά κάποιον άλλον που όμως κατάφερε και επηρέασε τον συνομιλητή μου. Ε, όχι ρε παιδιά. Δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω από αυτή την παγίδα έτσι, στην οποία έχω πέσει και εγώ κατά καιρούς και θα συνεχίσω να πέφτω πιστέψτε με. Νομίζω όμως ότι πρέπει να αρχίσουμε να τη ψάχνουμε λίγο παραπάνω και να αναζητούμε πραγματικά τις αιτίες και τους λόγους πίσω από το κάθε τι. Οι παλιοί έλεγαν πως ένα νόμισμα έχει 2 όψεις. Θα πω πως ένα χαρτονόμισμα έχει πολλές λεπτομέρειες στο σχέδιο και μερικές από αυτές διόλου ευδιάκριτες.
Να τη ψάχνετε λοιπόν, να διαβάζετε ότι πέφτει στο χέρι σας, από διαφημιστικό φυλλάδιο, μέχρι κουτσομπολίστικο περιοδικό. Να διαβάζετε τις εφημερίδες όλων των «πολιτικών χρωμάτων». Μου έχει συμβεί πολλές φορές κάποιες ειδήσεις που γνωστά Μ.Μ.Ε. εσκεμμένα δεν αναφέρουν, να τις μαθαίνω από άλλες φυλλάδες ή τηλεοπτικά κανάλια. Να ενδιαφέρεστε πραγματικά να πλησιάσετε ένα γεγονός και να μάθετε για αυτό από διαφορετικές πηγές. Να διαβάζετε ακόμα και για άσχετα θέματα με τα ενδιαφέροντα σας. Έχω διαβάσει πολλά άσχετα και ανούσια κείμενα-άρθρα-ημερολόγια στο Internet αποκλειστικά και μόνο για να διατηρήσω τα αισθητήρια λήψης – εκτίμησης πληροφοριών μου σε εγρήγορση και να εντοπίζω τις αλλαγές στην κοινωνία και στις σχέσεις των ανθρώπων. Για να διατηρώ δηλαδή την ικανότητα να σκέφτομαι. Να διαβάζετε Ιστορία. Δυστυχώς, χρυσός κανόνας που όμως ισχύει είναι ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Να καταφέρετε μέσα από την καθημερινή παρατήρηση όλων των λεπτομερειών που σας περιβάλλουν και την καθημερινή συναναστροφή σας με τους άλλους, να διακρίνετε την αλήθεια όπως έχει, γυμνή χωρίς προφάσεις, επικαλύψεις και προσμίξεις. Είναι σημαντικό να έχετε ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ και ιδία βούληση. Ανεξαρτήτως των συμβιβασμών ή των ελιγμών που αναγκαστικά κάνουμε όλοι καθημερινώς για να επιβιώσουμε, υπάρχει και εκείνη η στιγμή που μένουμε μόνοι με τα μάτια καρφωμένα στο ταβάνι αποχαυνωμένοι και μίζεροι με ένα μεγάλο ερωτηματικό μέσα μας.
Για αυτό ξεκινήστε από αύριο να διαβάζετε τα πάντα και να διερευνάτε την αλήθεια μέσα σε όλα, να βγάζετε συμπεράσματα. Μην παρασύρεστε από τον όχλο ή τη μόδα ή όσους έχουν συμφέρον να σας χειραγωγούν. Ακόμα και όταν ξέρετε πως είστε θύματα μιας κατάστασης, να την υπομένετε προσωρινά κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Να βάζετε στόχους και να ξέρετε πως θα νοιώσετε περισσότερο ευτυχισμένοι όταν πετύχετε το στόχο σας μετά από κόπο και προσπάθεια και ας σας εκμεταλλευτήκανε κάποτε.
Η πίκρα της όλης υπόθεσης είναι βέβαια πως κάποια στιγμή θα νοιώσετε απελπιστικά μόνοι, όταν θα φτάσετε σε σημείο να αντιλαμβάνεστε πράγματα, που οι άλλοι δε βλέπουν γιατί δεν προσπάθησαν σαν εσάς ή γιατί δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία που εσείς επιδιώξατε να αποκτήσετε μέσα από την προσωπική σας αναζήτηση. Και είναι ένα τίμημα βαρύ, όταν κάποιες φορές θα θέλετε να ουρλιάξετε και να πείτε την αλήθεια για αυτό που συμβαίνει, αλλά που όχι μόνο δε θα σας καταλάβουν, αλλά θα σας χλευάσουν κιόλας και ίσως γίνετε και περίγελος. Όμως σας βεβαιώ ότι η δύναμη της ακεραιότητας και της συνειδητοποίησης που θα αποκτήσετε, θα σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα με την ηρεμία και νηφαλιότητα που θα σας παρέχει εκείνες τις στιγμές της μοναξιάς που θα κοιτάτε το ταβάνι. Και όταν μιλώ για ακεραιότητα δεν μιλώ απαραίτητα για τιμιότητα, αλλά ότι δε θα σας σπάνε τόσο εύκολα σε κομμάτια για να σας φάνε…
Ηλίας Πεντίκης, 13/12/2008
stihoperpatimata 