Author Archives: stihoperpatimata
Η κρίση των μνημονίων, μία μεταπολιτευτική, κοινωνική κρίση.
Λοιπόν, ξεχάστε μπριτζόλες, κοτόπουλα, σουβλάκια, σαλαμάκια, γκούντα, ταβέρνες, ουίσκια, εξόδους, «εισόδους» και όλα αυτά τα «τρίφυλλα» της «τρίφυλλης» ζωής του Έλληνα! Το μενού θα έχει φασολάδα, φακές, σπανάκι, ρυζάκι στην καλύτερη, μακαρόνια κάθε μέρα και κονσέρβες στην χειρότερη, στην επικίνδυνη
Η κρίση των μνημονίων, μία μεταπολιτευτική, κοινωνική κρίση.
Λοιπόν, ξεχάστε μπριτζόλες, κοτόπουλα, σουβλάκια, σαλαμάκια, γκούντα, ταβέρνες, ουίσκια, εξόδους, «εισόδους» και όλα αυτά τα «τρίφυλλα» της «τρίφυλλης» ζωής του Έλληνα! Το μενού θα έχει φασολάδα, φακές, σπανάκι, ρυζάκι στην καλύτερη, μακαρόνια κάθε μέρα και κονσέρβες στην χειρότερη, στην επικίνδυνη
Συνειδητή καταγραφή ονείρου.
«Κυριακή 07/02/1993, ακούγοντας το «μεγάλο ανθρωπάκι» (εκπομπή στο ραδιόφωνο εκείνη την εποχή). Συνειδητή καταγραφή ονείρου Πληρότητα η απλότητα. Συνειδητή αναζήτηση, υποσυνείδητη αλήθεια. Μακρινή και σκοτεινή μα κοντινή αλλά κρυφή. Εσωτερική η τελειότητα. Μα ποιος ψάχνει μέσα του; «Εξαϋλωμένη» ενέργεια, το
Συνειδητή καταγραφή ονείρου.
«Κυριακή 07/02/1993, ακούγοντας το «μεγάλο ανθρωπάκι» (εκπομπή στο ραδιόφωνο εκείνη την εποχή). Συνειδητή καταγραφή ονείρου Πληρότητα η απλότητα. Συνειδητή αναζήτηση, υποσυνείδητη αλήθεια. Μακρινή και σκοτεινή μα κοντινή αλλά κρυφή. Εσωτερική η τελειότητα. Μα ποιος ψάχνει μέσα του; «Εξαϋλωμένη» ενέργεια, το
Σύμπαν!
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, από ένα παιχνίδι με στίχους πειραχτικούς, περιπαιχτικούς αρχικά, κάποια στιγμή μέσα στο 1990, στα 14 μου, νομίζω Άνοιξη προς Καλοκαίρι της 2ας γυμνασίου, έγραψα το παρακάτω: Σύμπαν! Ω Ουρανέ! Λαμπερέ, σκοτεινέ, γαλάζιε! Εσύ που κρύβεις πολλά
Σύμπαν!
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, από ένα παιχνίδι με στίχους πειραχτικούς, περιπαιχτικούς αρχικά, κάποια στιγμή μέσα στο 1990, στα 14 μου, νομίζω Άνοιξη προς Καλοκαίρι της 2ας γυμνασίου, έγραψα το παρακάτω: Σύμπαν! Ω Ουρανέ! Λαμπερέ, σκοτεινέ, γαλάζιε! Εσύ που κρύβεις πολλά
Ο τσιγγάνος και η καραμπίνα.
http://www.newscode.gr/ellada/story/67821/pyrobolhsan-opadoys-toy-panathhnaikoy Όταν ο «πολιτισμένος» λευκός, αυτός ο ικανότατος στη σκέψη έξυπνος άνθρωπος, ο homo sapiens, που ζει στη χώρα που δημιούργησε τη δημοκρατία και όπως συνηθίζει πολλές φορές να ευαγγελίζεται κραυγαλέα το ιστορικό του προνόμιο, την βαριά κληρονομιά του στις
Ο τσιγγάνος και η καραμπίνα.
http://www.newscode.gr/ellada/story/67821/pyrobolhsan-opadoys-toy-panathhnaikoy Όταν ο «πολιτισμένος» λευκός, αυτός ο ικανότατος στη σκέψη έξυπνος άνθρωπος, ο homo sapiens, που ζει στη χώρα που δημιούργησε τη δημοκρατία και όπως συνηθίζει πολλές φορές να ευαγγελίζεται κραυγαλέα το ιστορικό του προνόμιο, την βαριά κληρονομιά του στις
Όσο ζούμε μαθαίνουμε…
Τελικά όσο ζεις μαθαίνεις, ιδιαίτερα αν θες να μαθαίνεις είτε από περιέργεια είτε από ενδιαφέρον. Μην πείτε ποτέ εγωιστικά πως τα ξέρω όλα ακόμα και σε ζητήματα που έχετε εντρυφήσει. Μερικές φορές είτε δεν μάθατε όλες τις λεπτομέρειες ή υπήρχαν
Όσο ζούμε μαθαίνουμε…
Τελικά όσο ζεις μαθαίνεις, ιδιαίτερα αν θες να μαθαίνεις είτε από περιέργεια είτε από ενδιαφέρον. Μην πείτε ποτέ εγωιστικά πως τα ξέρω όλα ακόμα και σε ζητήματα που έχετε εντρυφήσει. Μερικές φορές είτε δεν μάθατε όλες τις λεπτομέρειες ή υπήρχαν
Κτητικότητα.
«Οι άνθρωποι που φοβούνται την αγάπη Γίνονται κτητικοί με τα χρήματα. Οι άνθρωποι που αγαπούν δεν είναι κτητικοί Δεν δίνουν μεγάλη σημασία στα χρήματα. Αν υπάρχουν τα χρησιμοποιούν. Αν δεν υπάρχουν, έτσι κι αλλιώς η αγάπη Είναι ένα βασίλειο που
Κτητικότητα.
«Οι άνθρωποι που φοβούνται την αγάπη Γίνονται κτητικοί με τα χρήματα. Οι άνθρωποι που αγαπούν δεν είναι κτητικοί Δεν δίνουν μεγάλη σημασία στα χρήματα. Αν υπάρχουν τα χρησιμοποιούν. Αν δεν υπάρχουν, έτσι κι αλλιώς η αγάπη Είναι ένα βασίλειο που
Οι ψευδαισθήσεις, τα ψέματα που μας ποτίζουν…
Λοιπόν λίγο πριν να κοιμηθώ έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι. Το μυαλό στριφογυρίζει στα link που μου έστειλε ένας φίλος, τα οποία αν και δεν τα διάβασα όλα ακόμα, μου έχουν δημιουργήσει ήδη μία αίσθηση εγκλωβισμού. Πραγματικά απορώ για το πόσο
Οι ψευδαισθήσεις, τα ψέματα που μας ποτίζουν…
Λοιπόν λίγο πριν να κοιμηθώ έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι. Το μυαλό στριφογυρίζει στα link που μου έστειλε ένας φίλος, τα οποία αν και δεν τα διάβασα όλα ακόμα, μου έχουν δημιουργήσει ήδη μία αίσθηση εγκλωβισμού. Πραγματικά απορώ για το πόσο
Η σημασία της κριτικής σκέψης.
Λοιπόν, αγαπητοί φίλοι μου και γνωστοί μου από παλιά. Σήμερα σκεφτόμουν πως ενώ πιστεύω πως θα ζήσω πολλά χρόνια και μάλλον δυστυχώς θα σας δω όλους να φεύγετε πριν από εμένα από αυτόν το μάταιο κόσμο (φτου,φτου,φτου), μπορεί να συμβεί
Η σημασία της κριτικής σκέψης.
Λοιπόν, αγαπητοί φίλοι μου και γνωστοί μου από παλιά. Σήμερα σκεφτόμουν πως ενώ πιστεύω πως θα ζήσω πολλά χρόνια και μάλλον δυστυχώς θα σας δω όλους να φεύγετε πριν από εμένα από αυτόν το μάταιο κόσμο (φτου,φτου,φτου), μπορεί να συμβεί
Μπορντέλο κενωνία…
Μεταξύ αστείου και σοβαρού κάποια στιγμή στην 1η Λυκείου μου έδωσε μια ιδέα ο φίλος μου ο Γιάννης Συφακάκης με την έκφραση «μπορντέλο κενωνία» και έτσι έγινε το παρακάτω: Μπορντέλο κενωνία Κορίτσι ήσουν όμορφο, κορίτσι μαγεμένο. Μα με τον πολιτισμό
Μπορντέλο κενωνία…
Μεταξύ αστείου και σοβαρού κάποια στιγμή στην 1η Λυκείου μου έδωσε μια ιδέα ο φίλος μου ο Γιάννης Συφακάκης με την έκφραση «μπορντέλο κενωνία» και έτσι έγινε το παρακάτω: Μπορντέλο κενωνία Κορίτσι ήσουν όμορφο, κορίτσι μαγεμένο. Μα με τον πολιτισμό
stihoperpatimata 