Έρωτας. Αγάπη. Συναίσθημα. Αίσθημα. Πορνεία. Συνουσία. Σεξ.

Πριν κάποια χρόνια, πριν έξι χρόνια για την ακρίβεια, είχα μια σχέση με μια κοπέλα η οποία υπήρξε ό, τι πιο έντονο έχω ζήσει μέχρι τώρα από όλες τις απόψεις. Μία σχέση που πέρασε ταχύτατα και εντονότατα, μέσα σε διάστημα δύο σχεδόν ετών όλα τα στάδια που βιώνουν οι σχέσεις των ανθρώπων. Το τελικό αποτέλεσμα, μετά την οριστική ρήξη της επικοινωνίας και τη διάλυση εκείνης της σχέσης ήταν ένας μεγάλος πόνος ριζωμένος τόσο βαθιά που έμεινε ζωντανός για αρκετά μεγάλη διάρκεια τότε, ώστε χρειάστηκε να αναθεωρήσω στην πορεία τη μέχρι τότε αντίληψη μου για τον κόσμο, να ξεκινήσω να ζω μία άλλη καθημερινότητα, να φιλοσοφήσω, να ψάξω και να ανακαλύψω την ουσία, το νόημα της ύπαρξης μας, τον τρόπο σύνδεσης μας με τους άλλους ανθρώπους και τι αλληλεπιδράσεις αυτός ορίζει, να εξελιχθώ συνειδησιακά.

Θυμάμαι τότε σε ένα από τα αναρίθμητα sms που έστελνα, που ανταλλάσαμε, της είχα γράψει για καληνύχτα το εξής:

«ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΩΡΑΚΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ. ΒΑΘΙΑ, ΑΝΕΠΙΤΗΔΕΥΤΗ, ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΦΕΛΟΥΣ. ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙ ΔΗΛΑΔΗ. ΓΕΜΑΤΗ ΨΗΓΜΑΤΑ ΑΛΤΡΟΥΙΣΤΙΚΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ, ΠΟΥ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΟΤΑΝ ΛΑΜΠΕΙ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΑΦΟΣΙΩΣΗΣ. ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Μ’ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΗ ΝΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΕΧΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΥΜΝΩ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΩ. ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ…»
Όλα αυτά τότε! Ωστόσο λίγο πριν το τέλος του 2011 και ενώ πλέον δεν υπάρχει ίχνος πόνου που να με αγγίζει ως υπόλειμμα από την εμπειρία εκείνης της σχέσης, πέρα από την ιστορική μου πορεία και την συνειδησιακή εξέλιξη που είχα έκτοτε, συνέβη με μία αφορμή μιας ανάρτησης μου σε status στο facebook, να ξεκινήσει ένας διάλογος με τον Γιώργο Μέρκα. Έναν άνθρωπο που σέβομαι πολύ και θεωρώ σπουδαίο ΔΑΣΚΑΛΟ και βαθύ γνώστη των ανθρώπινων πραγμάτων. Ο διάλογος αυτός αφορά και ξεκαθαρίζει τις έννοιες του Έρωτα, της Αγάπης, της Πορνείας, του Σεξ ή Συνουσίας στα ελληνικά, του Συναισθήματος και του Αισθήματος.

Σας προετοιμάζω λέγοντας πως πρόκειται για έναν μακροσκελή διάλογο που ίσως απαιτεί και μία σχετική διαύγεια πνεύματος, για τους λίγους (ελάχιστους μάλλον) που θα αποτολμήσουν να τον διαβάσουν έως το τέλος.

________________

-Η.Π. Λοιπόν η μία σκέψη γέννησε την άλλη και η μία αναζήτηση έφερε την άλλη. Κατόπιν τούτου έπεσα σε ένα σύνδεσμο που ανάμεσα στα άλλα γράφει:

«Σημειωτέον ὅτι ἡ πορνεία προϋποθέτει διαχωρισμὸ τοῦ σὲξ ἀπὸ τὸν ἔρωτα πρὸς τὸν ἄλλο ἄνθρωπο. Πορνεία, στὴν ὀρθόδοξη θεολογικὴ γλώσσα, εἶναι κάθε σεξουαλικὴ σχέση χωρὶς ἀγάπη, ἀκόμη κι ἂν συμβαίνει μέσα στὸ γάμο, πράγμα ποὺ θεωροῦμε ὑποβάθμιση τοῦ θεμελιώδους ἀνθρώπινου προσώπου καὶ χρήση τοῦ ἀνθρώπινου σώματος -ποὺ εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς ναὸς τοῦ Θεοῦ- ὡς ἐργαλείου γιὰ τὴν ἀτομική μου ἡδονή.» – Θεόδωρος Ρηγινιώτης, ἀπὸ τὸ βιβλίο «Τὰ ἀπόκρυφα εὐαγγέλια καὶ ὁ σχηματισμὸς τῆς Καινῆς Διαθήκης», ἐκδ. Πύρρα, Ἀθήνα 2006.
Φυσικά ο άνθρωπος κάνει σεξ, όχι μόνο για αναπαραγωγικούς σκοπούς, αλλά και για λόγους ευχαρίστησης, ηδονής όπως λέμε. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, γιατί το ξέρουμε σαφώς όσοι τουλάχιστον είμαστε ενήλικες. Ωστόσο δείτε στο παραπάνω κείμενο τη διαφορά. Άλλο σεξ, όπου χωρίς αγάπη και συναίσθημα θεωρείται «πορνεία» και άλλο έρωτας που εμπεριέχει και συναισθήματα και πράξεις αγάπης κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Επομένως όταν υπάρχει έρωτας συμβαίνει ένωση της φυσικής βιολογικής τάσης για αναπαραγωγή ή έστω ικανοποίησης αυτού του ενστίκτου, με την πνευματική-ψυχική διάσταση της πράξης. Αυτό εξυψώνει τον άνθρωπο και την ίδια του τη φύση. Αντίθετα αν ικανοποιούμε μόνο το βιολογικό κομμάτι της ηδονής, χωρίς συναίσθημα, τότε εκπορνεύουμε τη ψυχή μας και δεν καλύπτουμε την πνευματική ανάγκη της σύνδεσης με έναν άλλο άνθρωπο σε ένα υψηλότερο επίπεδο.

Επιπλέον και πέρα από την ερωτική πράξη, εμείς στη γλώσσα μας ξεχωρίζουμε επίσης τις έννοιες «έρωτας» και «αγάπη», ενώ ας πούμε οι αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν τη λέξη «love» και για τα δύο. Φυσικά το ιδανικό σε μία σχέση δύο ανθρώπων είναι να συγκατοικεί ο έρωτας με την αγάπη μαζί. Αυτό είναι κομματάκι δύσκολο βέβαια, αλλά όχι και ακατόρθωτο.

-Γ.Μ. Τώρα εγώ θα πεταχτώ και θα σχολιάσω!!!! Λοιπόν στην Ορθόδοξη Θεολογία η λέξη πορνεία δεν ορίζει τη σεξουαλική σχέση ή οτιδήποτε άλλο σεξουαλικό!!! Ο Ιησούς Χριστός ασχολήθηκε με τα πάντα εκτός από το σεξ!!! Δεν τον ενδιέφερε το σεξ σαν σεξ μιας και είχε μιλήσει για την απόλυτη ΑΓΑΠΗ!!! Αργότερα που έγινε θρησκεία και ντύθηκε την Ηθική των Πατέρων άρχισε να περιορίζει τις ηδονές της σάρκας κυρίως με όσους είχαν επηρεαστεί από τις πλατωνικές διδασκαλίες. Με την λέξη πορνεία αλλά και μοιχεία ορίζει η ορθοδοξία την μη σταθερότητα και την προδοσία του Πνεύματος. Είναι κυρίως για την Ανατολική Ορθοδοξία έννοιες που ορίζουν την εύκολη προσκύνηση διαφορετικού Θεού αν θες, διαφορετικού Πνεύματος. Το θέμα είναι καθαρά οντολογικό. Γι’ αυτό είναι λέξη συνώνυμη με την ειδωλολατρία!!! Σύμφωνα και με την ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το ρήμα «πέρνημι» που σημαίνει «πουλώ». Πουλάω δηλαδή τον Θεό που λατρεύω για τη λατρεία άλλου θεού. Το σώμα μου για άλλες παροχές. Άρα προδίδω τις όποιες αξίες μέχρι εκείνη τη στιγμή έχω. Σαφέστατα αφού ξεπουλάει κάποιος κάτι δεν έχει ούτε αισθήματα ούτε συναισθήματα. Πρόκειται για εμπορική συναλλαγή. Οι αρχ. Έλληνες με τη γνώση της γλώσσας ξεχώριζαν τις πόρνες από τις εταίρες!!!! Εταίρες ήταν οι συντρόφισσες, όχι μόνο αυτές που πουλούσαν το σώμα και χάριζαν ηδονή έστω πρόσκαιρη. Πρώτον λοιπόν να διορθώσουμε τον κύριο θεολόγο και να πούμε πως πορνεία στην ορθόδοξη θεολογική γλώσσα είναι το ξεπούλημα του Πνεύματος και όχι η κάθε σεξουαλική σχέση χωρίς αγάπη, αλλά το κάθε ξεπούλημα ιδίως ψυχής χωρίς ΑΓΑΠΗ!! Στη συνέχεια να πούμε πως στον έρωτα ή μάλλον στον Έρωτα δεν υπάρχουν συναισθήματα! Υπάρχουν μονάχα Αισθήματα!!! Συναίσθημα είναι αίσθημα + κάτι ακόμα, όπως το τεράστιο ΕΓΩ μας!!! Ο Έρωτας για να μην είναι πορνεία απαιτεί την πλήρη, την απόλυτη παράδοση στον Άλλον, την παράδοση του Εγώ στο Εσύ!! Το Εγώ επιβεβαιώνεται μόνο στο Εσύ, χωρίς το Εσύ παύει και το Εγώ!!! Άρα στην απόλυτη παράδοση στον Άλλον χωρίς ίχνος Εγώ ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να υπάρχει πορνεία μιας και παύουν οι όποιες συναλλαγές και τα όποια αλισβερίσια!!! ;))

-Η.Π. Άφωνος! Μισό όμως, αυτό σημαίνει πως ο έρωτας είναι επομένως η εκδήλωση της αγάπης ως πράξη; Γιατί την έννοια της αγάπης μέχρι τώρα την αντιλαμβανόμουν ως παράδοση του Εγώ, ενώ τον έρωτα ως εκδήλωση του πάθους, των συναισθημάτων. Άρα είχα λανθασμένη εντύπωση, έτσι δεν είναι; Αφού τελικά έρωτας είναι η εκπλήρωση του αισθήματος της αγάπης! Το σκέφτομαι σωστά;

-Γ.Μ. Ακριβώς!! Η Αγάπη τα σκεπάζει όλα, ο Έρωτας εκδηλώνει το πάθος, γι’ αυτό και μιλάμε για Θείο Έρωτα ή για Ερωτικό Έγκλημα ή για Μένος Ερωτικό. Ο Έρωτας είναι ένα σημείο αντιλεγόμενο στον Χριστιανισμό!! Δυστυχώς!!! Και το χειρότερο είναι πως ευθύνεται ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης και στη συνέχεια ο Κάντ με τις Ηθικές τους που τα ισοπέδωσαν όλα!!!!! Ξέρεις η Ηθική είναι ο Νόμος που σου θέτει η κοινότητα για να σου περιορίσει την κίνηση. Είναι ο φράχτης που σου ορίζει τον χώρο που είσαι «ελεύθερος » να κινείσαι!! Ανάμεσα στα ΜΗ και στα ΠΡΕΠΕΙ και στα κατά συνθήκη ψεύδη μιας επίπλαστης και δήθεν «ανθρωπότητας»!!! Ενω η Ανθρωπότητα είμαστε όλη η Πλάση, όλα τα κομματάκια του Θεού!! Το θέμα είναι να τον υποστασιοποιήσουμε!!!!! Αλλά που να μας αφήσουν χαχαχαχαχα!!!

Ο Έρωτας εκπληρώνει την Αγάπη δηλαδή την ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ!!!!

-Η.Π. Χωρίς το Εγώ μέσα, επομένως όταν οι αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν μία λέξη για να εκφράσουν και τα δύο έχουν τρόπον τινά δίκιο. Απλά εμείς διαχωρίζουμε με αυτές τις δύο λέξεις την έκφραση του αισθήματος ως εκδήλωσης, με το αίσθημα καθ’ εαυτό! (τα λέω πολλές φορές για να τα εμπεδώσω :ppp)

Δηλαδή και το πάθος είναι ταυτόσημο ως έννοια με την εκδήλωση του έρωτα, χωρίς όμως το Εγώ, άρα και τα θεία πάθη, τα πάθη του Χριστού, εμπεριέχουν την έννοια της εκδήλωσης της αγάπης του στον άνθρωπο, στην ανθρώπινη φύση; Το καταλαβαίνω καλά;

-Γ.Μ. Σκέψου δηλ. μια ερωτική πράξη που ασχολείσαι μόνο να λάβεις ηδονή και να μη προσφέρεις. Είναι ένας αυνανισμός!! Γι’ αυτό και ο αυνανισμός είναι τιμωρητέος μιας και αρνείσαι να προσφέρεις ηδονή στο Εσύ!! Τώρα για τον Έρωτα αυτός προέρχεται από το ρήμα ερώ = εκχέω, λέω, ανακοινώνω, ξερνάω(μεταφορικά) και στην παθητική φωνή ερώμαι = αφοσιώνομαι, εξού και ερωμένη, ερωμένος. Άρα οι αγγλοσάξονες πολύ απλά είναι πάμφτωχοι γι’ αυτό τα έκαναν έναν αχταρμά όλα για να συνεννοούνται απλά και τίποτα άλλο γι’ αυτό όταν θέλουν να εκφράσουν οντολογικά θέματα, φιλοσοφικά, ελληνίζουν αναγκαστικά!!!! Έρωτας λοιπόν είναι αυτό που αφιερώνεις στον Άλλον, αυτό που του λες, αυτό που του ξερνάς, αυτό που του εκφράζεις ΩΣ ΑΓΑΠΗ που σε πλημμυρίζει και σε ξεπερνάει!!!!!!

-Η.Π. Άρα ο έρωτας μπορεί να έχει ας πούμε δύο διαφορετικές εκφάνσεις, η μία όταν «ξερνάει» συναισθήματα, παρεμβαίνει επομένως το εγώ μας και η άλλη όταν αφιερώνεις μέσω του έρωτα μόνο αγάπη στον συνάνθρωπο και χωρίς απαραίτητα να αναφερόμαστε στο σεξ. Άρα στην πρώτη περίπτωση ο έρωτας ταυτίζεται με αυτό που λέμε σεξ και πρόκειται επομένως για πορνεία, για ξεπούλημα της ψυχής μας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο έρωτας αφιερώνεται στην έκφραση του αισθήματος της αγάπης ακόμα και αν δεν έχει σαρκικό αντίκρισμα.

-Γ.Μ. Ο Έρωτας ΔΕΝ θέλει ανταπόδοση!!! Απλά δίνει!!! Δίνει ΑΓΑΠΗ!! Προσφέρεται ολόκληρη η ύπαρξη σ αυτό που λέμε ΘΕΟ ή τον κάνουμε θεό μας!! χαχαχαχα Όταν υπάρχει συναίσθημα είναι πολύ σωστά μια απλή πορνεία ντυμένη με θεία φορεσιά!!!! Άρα ειδωλοποιείς και προσκυνάς αλλότριους θεούς με ό, τι αυτό συνεπάγεται!!! Ο άνθρωπος γίνεται έρμαιο των παθών που εκπορεύονται από αυτό το ερωτικό μένος!!! Όταν ΔΕΝ υπάρχει το ΕΓΩ και μένουν γυμνά τα αισθήματα δεν αποζητάς και ανταπόδοση, δεν σ ενδιαφέρει αν σ αγαπάνε «σημασία έχει ν’ αγαπάς και όχι να σ αγαπάνε μιας και μόνο αγαπώντας ζεις την Αγάπη»!! Στην περίπτωση της ορθόδοξης θεολογίας που ξεκινήσαμε την παρέμβαση συζήτηση δεν την απασχολεί η ανταπόκριση μιας αυτή του Θεού είναι δεδομένη!!!! Άρα ως αμφίδρομη είναι ΤΕΛΕΙΑ!! Στους ανθρώπους έχουμε την υποχρέωση να διαχωρίσουμε. Στον έρωτα χωρίς Εγώ συγχωρείς τα πάντα!!! Είσαι εκεί δοσμένος και ΖΕΙΣ!!! Αν δοθεί και ο Άλλος μιλάμε για τον ολοκληρωμένο Έρωτα, αν όχι (κι επειδή υπάρχει μπόλικο ΕΓΩ) τρέχουμε σε ψυχαναλυτές!!! Χαχαχαχα

-Η.Π. Επομένως και για την ακρίβεια, στα ελληνικά δεν υπάρχει λέξη αντίστοιχη με την έννοια της λέξης και της πράξης που συμβολίζει το σεξ για τους αγγλοσάξονες. Απλώς εμείς λανθασμένα έχουμε κάνει την αντιστοίχηση έρωτας = σεξ, ίσως γιατί σε εμάς, στην κουλτούρα, στον πολιτισμό μας, ο έρωτας ήταν ανέκαθεν η πράξη της εκδήλωσης της αγάπης, αλλά καθώς έχουμε μπολιάσει μέσα μας στοιχεία αλλότρια του πολιτισμού μας, αυτό το στοιχείο το έχουμε απολέσει. Και επομένως τώρα καταλαβαίνω γιατί μιλάμε ΚΑΙ για εκπόρνευση της ψυχής μας, όταν αναφερόμαστε στην προσήλωση στο Εγώ, στο ξεπούλημα της ψυχής χωρίς ΑΓΑΠΗ!. Δηλαδή αυτό είναι μία ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!
Από την άλλη βέβαια η λογική απορία που θα δημιουργηθεί είναι πως δε γίνεται ας πούμε οι αρχαίοι Έλληνες να μην είχαν Εγώ; Φυσικά και είχαν Εγώ, αλλά νομίζω πως ολόκληρος ο αρχαίος πολιτισμός μας και η φυσιογνωμία του βασίστηκε στην εξιδανίκευση, στην αναζήτηση και στην πράξη των πιο αγνών, ευγενών χαρακτηριστικών της ανθρώπινης φύσης. Χωρίς φυσικά να το κατορθώνουν πάντα αυτό… 😉 :p

-Γ.Μ. Ανοίγεις μεγάλο θέμα!!! Κατ’ αρχήν εμείς το σεξ το λέμε ή περιφραστικά, κάνω έρωτα ή συνουσία δηλαδή η μία ουσία αναμειγνύεται με την ουσία του άλλου. Άλλωστε οι άνθρωποι είμαστε ΜΙΑ ΟΥΣΙΑ και ΜΥΡΙΕΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ!!!! Όπως ακριβώς και το Τριαδολογικό Δόγμα Μια Ουσία σε Τρεις Υποστάσεις, Πρόσωπα!!!

Όσον αφορά τώρα τους αρχαίους!!! Αχ αυτοί οι αρχαίοι που το μόνο που τους σώζει είναι η σίγουρη γνώση του μαθηματικού ελληνικού λόγου!!! Οι αρχαίοι κυριολεκτούν, ερώνται και έχουν εραστές και ερωμένες αλλά και εταίρες αλλά και πόρνες!!! Έχουν και Φιλώ τον Φίλο αλλά δεν έχουν Αγάπη!!! Η αγάπη είναι ελληνιστικής προέλευσης!!!! Α­να­τρέ­χουμε στους αρ­χαί­ους σο­φούς (Κά­τω­να, Σω­κρά­τη και κυ­ρί­ως Κι­κέ­ρω­να) και βλέπουμε να συ­ζη­τούν ε­λεύ­θε­ρα στα λι­τά τους δεί­πνα (τις λε­γό­με­νες α­γά­πες) τα φι­λο­σοφικά ζη­τή­μα­τα. Ά­ρα «α­γά­πη» ση­μαί­νει «δείπνο» και, κα­τά συ­νέ­πεια, διατρο­φή, ί­σως και ε­ξα­σφά­λι­ση. Άρα η αγάπη και των χριστιανών είναι κατ’ αρχήν εξασφάλιση!!! Η μάνα αγαπάει το παιδί , ο σύζυγος την σύζυγο κλπ. άρα φροντίζει να τους εξασφαλίσει!! Για αυτό μπερδεύουμε τις έννοιες αλλά τώρα μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε!!! Εξασφαλίζω αυτόν που είμαι δοσμένος, ερωτευμένος, φροντίζοντας να μη τους λείπει τίποτα ούτε καν τα της ψυχής μου!!!!!

-Η.Π. Σωστά, η λέξη συνουσία, το ρήμα συνουσιάζομαι υπάρχουν… εντάξει, ανοίγω μεγάλο θέμα όπως λες (με πρόλαβες και με επόμενο σχόλιο 🙂 )… Ωστόσο αυτή η πραγματική αποκάλυψη όσον αφορά την ακριβή εννοιολογική απόδοση του έρωτα, της αγάπης, της πορνείας και η σημασία τους είτε εντός ή και εκτός θεολογικών πλαισίων, στην καθημερινή ανθρώπινη πρακτική και συμπεριφορά δηλαδή, είναι το καλύτερο μάθημα που θα μπορούσε να μου δώσει το 2011 για το τέλος του. Θα σώσω ολόκληρο το διάλογο, γιατί νομίζω πως θέλει όχι απλώς μία επιπλέον ανάγνωση, αλλά περαιτέρω τουλάχιστον για εμένα εμβάθυνση στις έννοιες αυτές. Πραγματικά Γιώργο είσαι ΔΑΣΚΑΛΟΣ!! Τα τοποθέτησες όλα όπως πρέπει και τοποθέτησες και εμένα και τις σκέψεις μου όπως πρέπει. :)) Σε ευχαριστώ Γιώργο! 🙂

-Η.Π. Λοιπόοοοοοοονν, δεύτερος γύρος συζήτησης με επιπλέον απορίες ενδεχομένως.

Σε ένα απλό γκουγκλάρισμα βρήκα τους εξής ορισμούς:

Αίσθημα / συναίσθημα

Οι λέξεις, που συχνά συγχέονται, έχουν διαφορετική σημασία.

Το αίσθημα (αρχ. αίσθημα = η αντίληψη ή κατανόηση κάποιου πράγματος) εδράζεται ή ορμάται από τις αισθήσεις. Αισθήματα, λοιπόν, είναι οι εντυπώσεις που δημιουργούνται από τον ερεθισμό των αισθητηρίων οργάνων και, κατ’ επέκταση, οι ψυχικές καταστάσεις που δημιουργούνται από εξωτερικό ερέθισμα.

Συναίσθημα είναι, κυρίως, η ψυχική διέγερση, η ψυχική κατάσταση που συνοδεύεται από ανάλογη διάθεση (π.χ. συναίσθημα χαράς, λύπης, οργής, μίσους, τρόμου κ.τ.ο., το συναίσθημα της ευτυχίας, της ευχαρίστησης, της δυσαρέσκειας, της ικανοποίησης, της απογοήτευσης κ.τ.ο.).

ΚΑΙ

http://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Επομένως και εφόσον το αντιλαμβάνομαι ορθά, το αίσθημα μπορεί να εμπεριέχει και συναίσθημα, αφού το αίσθημα είναι η αντίληψη μέσω των αισθήσεων μίας οποιασδήποτε κατάστασης-πραγματικότητας ακόμα και ψυχικής, που δεχόμαστε από το περιβάλλον μας. Όμως το συναίσθημα δεν μπορεί να εμπεριέχει αίσθημα (ασχέτως αν κάποια αίσθηση μας πιθανόν να το προκάλεσε), εφόσον το συναίσθημα προέρχεται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ήδη ο εσωτερικός μας κόσμος, αυτό που αποκαλούμε ψυχή. Άρα συναισθήματα μπορούν να υπάρχουν και χωρίς Εγώ, αφού η αγάπη που θα δείξουμε σε κάποιον είναι ψυχική έκφραση, είναι δηλαδή συναίσθημα. Τουλάχιστον έτσι αντιλαμβάνομαι σύμφωνα με τους παραπάνω ορισμούς. Δηλαδή παλιότερα και σύμφωνα με την ετυμολογία των λέξεων, ίσχυε κάτι διαφορετικό;
Εκτός αν δεχόμαστε πως η αγάπη που εκφράζουμε μέσω του συναισθήματος, δηλαδή ως μία έντονη ψυχική διεργασία που εξωτερικεύεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο ή κατάσταση, είναι μία έκφραση του Εγώ, ακόμα και αν δεν έχει αμιγώς ως σκοπό την ικανοποίηση του Εγώ μας.
Αν και πάλι, εδώ υπάρχει η εξής παγίδα. Το να λέμε πως δίνουμε ψυχικώς τα πάντα σε κάποιον, θεωρητικά χωρίς να επιδιώκουμε να πάρουμε κάτι πίσω ως αντάλλαγμα και χαρακτηρίζοντας το αγάπη μεν, αλλά στην ουσία ικανοποιώντας πάλι τον ψυχισμό μας που θέλει να λειτουργεί έτσι.
Σε αυτή την περίπτωση το Εγώ έχει μία δυσδιάκριτη υπόσταση μέσα στο πλαίσιο της έκφρασης της αγάπης. Και επομένως το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε ως την απόλυτη έκφραση ανιδιοτελούς ΑΓΑΠΗΣ θα ήταν μία συμπεριφορά του να κάνεις το καλό, αλλά όπως λέει και ο λαός να το πετάς στο γιαλό. Δηλαδή προσφέρεις αγάπη, μέχρι εκεί που μπορείς ή είναι τα ανθρώπινα όρια σου, χωρίς αντάλλαγμα σαφώς, αλλά δεν δένεσαι συναισθηματικά, ψυχικά με αυτή την πράξη και δεν προσπαθείς φανερά ή υποσυνείδητα να την διαχειριστείς. Την αφήνεις να ακολουθήσει το δρόμο της ελεύθερα…
Τότε νομίζω πως η έκφραση του συναισθήματος της αγάπης, αυτή η ψυχική λειτουργία που έγινε πράξη λειτουργεί χωρίς το Εγώ. Τα λέω σωστά άραγε;

αίσθημα – Βικιλεξικό

-Γ.Μ. Α τώρα το είδα Γίγαντα!! Θα επανέλθω από αύριο! Τώρα έχει κόκκινο κρασί και πολλές – πολλές ευχές για το 2012 που καταφθάνει!!! Εύχομαι τα καλύτερα κυρίως με Αγάπη και Ειρηνικά μέσα μας!!!

-Η.Π. ‎:))) Να περάσεις όμορφα Γιώργο μου!!

-Γ.Μ. Πω-πω που θα με πας τώρα!!! Γιατί βρε Ηλία!!! χαχαχαχαχα αυτά δεν επιλύονται με τα πληκτρολόγια και την εικονική πραγματικότητα μιας επίπλαστης επι-κοινωνίας!! Αυτά θέλουν κρασί και κοινωνία προσώπων!! Λοιπόν το θέμα πάει πολύ πίσω τόσο στην ελληνική γραμματεία (Πλάτων, Ιπποκράτης, Αριστοτέλης, Πλωτίνος κλπ) όσο και στην πατερική γραμματεία όπου για πρώτη φορά ξεκαθάρισαν οι έννοιες Καρδιά-Νούς και Διάνοια!! Εκεί βρίσκουμε και την διάκριση μεταξύ αισθήματος και συναισθήματος! Σήμερα όλα αυτά είναι δυσδιάκριτα και κυρίως απλησίαστα!!!! Το συναίσθημα δημιουργείται από δύο φορείς. Ο ένας είναι ο γονιδιακός και ο άλλος ο εγκεφαλικός. Τα συναισθήματα είναι σαν νήματα. Αν κάποιος πιάσει την άκρη τους σε τραβάει εκεί… που θέλει!!!! Είναι γιατί το Εγώ ικανοποιείται και σέρνεται!! Θυμήσου τη γνωστή ρήση η μ….τριχα και καράβι κινεί!!! Το κατευθυνόμενο συναίσθημα παράγεται από την επιρροή εξωτερικών ερεθισμάτων. Βλέπουμε λοιπόν από την άλλη πως αίσθημα είναι όντως αυτό που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος με τις 5 αισθήσεις του. Αίσθημα είναι όμως η ισορροπημένη ροή πληροφοριών στο πλάσμα του αίματος, που διευκολύνει τη λειτουργία της καρδιάς. Η Καρδιά λοιπόν εισπράττει ένα ερέθισμα που της μεταφέρεται με το αίμα!!! Συναίσθημα όμως είναι η διαταραχή της ροής των πληροφοριών στο υγρό στοιχείο του σώματος που αυξάνει την πίεση αυτής, και εκφράζεται με την δυσλειτουργία της καρδιάς. Αίσθημα λοιπόν είναι η «ψυχική αίσθηση» αυτό που νιώθει και εξακριβώνει δηλαδή το ανώτερο κομμάτι του ανθρώπου η ψυχή. Αυτό (το αίσθημα δηλαδή) εξωτερικεύεται με την εξωτερική μνήμη του ανθρώπου την Συνείδηση, το Μυαλό.
Η συν-αντίληψη Ψυχής και Μυαλού της ίδιας ενέργειας λέγεται Συναίσθημα.
Από τον διαχωρισμό αυτό μπορούμε να πάρουμε πολλές απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα όπως: Ψευδές αίσθημα δεν υπάρχει ,υπάρχει όμως ψευδές συναίσθημα δηλαδή κάτι που αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος μόνος του χωρίς την θέληση της Ψυχής. Αυτό συμβαίνει όταν τα συναισθήματα έχουν να κάνουν με προσωπικό όφελος ή ζημιά και πιο απλά όταν δεν είναι αυθόρμητα και ανιδιοτελή, άρα όταν έχουν μπόλικο από το Εγώ μας!!. Για να γίνω πιο σαφής το αίσθημα έχει να κάνει με τη Ψυχή ή αν θέλεις καλύτερα αυτό που η Πατερική Θεολογία αποκαλεί ΝΟΥ και φυσικά το διαχωρίζει απο την ΔΙΑ-ΝΟΙΑ (= Δια του Νοός) τον εγκέφαλο δηλαδή που ενώ είναι ο απόλυτος Δικτάτορας μας, ο Εξουσιαστής μας (έχει αυτοαναγορευθεί σε τέτοιον) ενώ θα έπρεπε να είναι ένα απλό κομπιουτεράκι που θα επεξεργαζότανε τα δεδομένα που προσλαμβάνει δια των 5 αισθήσεων. Αρα λοιπόν όπως γράφουν οι Ησυχαστές Πατέρες της Ορθοδοξίας και είναι περίεργο πόσο κοντά είναι στην Ινδουιστική Γιόγκα (ως μέσο άσκησης και όχι φυσικά το αμερικάνικο πακέτο μάρκετινγκ που έγινε γυμναστική), η επικοινωνία Νοός (Καρδιάς, όχι σάρκινης) και Διανοίας ΧΑΛΑΣΕ από ένα ανεξήγητο βραχυκύκλωμα!!! Έτσι ξέπεσε η φύση μας και περιήλθε στην απόλυτη σύγχυση με αποτέλεσμα να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το αίσθημα από το συναίσθημα και να είναι όλα μαλλιά κουβάρια!!!! χαχαχα!!!! Γράφεις ότι μπορεί το αίσθημα να περιέχει και συναίσθημα. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα. Γράφω βιαστικά γιατί η πρόκληση ήταν μεγάλη και θα επανέλθω από αύριο. Προς το παρόν πίνω κρασάκι στην υγειά σου και σου στέλνω και πάλι τις καλύτερες ευχές μου!!!

-Η.Π. Τώρα μου γεννάς ακόμα πιο πολλές απορίες από τη μία, αλλά μου επιβεβαιώνεις άλλα. Για παράδειγμα ναι, έχω αντιληφθεί την περίεργη ίσως συγγένεια ανάμεσα στη γιόγκα και τη μέθοδο που χρησιμοποιούν οι ησυχαστές για να έρθουν κοντά στον Θεό. Αλλά αυτό είναι άλλο πακέτο… Ωστόσο από τότε που διάβασα πως ένα από τα χαρακτηριστικά της Ιαπωνικής κοινωνίας είναι η σύνδεση νου-καρδιάς ή νου-ψυχής αν το πούμε, κάτι που το προσδιορίζουν με τη λέξη kokoro και σημαίνει απλά για αυτούς πως αυτά τα δύο δεν είναι αδιαίρετα, ενώ σε εμάς είναι, μου είναι δύσκολο να το αντιληφθώ στην πράξη πως λειτουργεί. Επιπλέον πριν λίγο καιρό πέτυχα μία ιατρική μελέτη που έχει να κάνει με τη σχέση καρδιάς-εγκεφάλου, το πως δηλαδή η κατάσταση της καρδιάς επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου. Όμως η καρδιά επηρεάζεται πολλές φορές όπως ακριβώς το εννοείς, από εξωτερικά ερεθίσματα, από τις 5 αισθήσεις μας σαφώς, αλλά ίσως και από μία ακόμα αίσθηση που έχει να κάνει με κάτι αδιόρατο. Η καρδιά έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως είναι το όργανο με το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο στο σώμα μας και μάλιστα ένα πεδίο που εκτείνεται 2-3 μέτρα μπροστά και πίσω από το σώμα μας (μάλιστα κάποιοι μελετούν την κατασκευή ιδιαίτερα ευαίσθητων μαγνητόμετρων με σκοπό να εντοπίζουν με αυτά καρδιακές δυσλειτουργίες). Αυτή η διαταραχή του μαγνητικού πεδίου της καρδιάς ή ίσως του συνολικού μαγνητικού πεδίου του σώματος μας (που αποκαλούμε αύρα) ίσως είναι και αυτή η επιπλέον ψυχική αίσθηση που λαμβάνουμε συν όλες τις άλλες 5 αισθήσεις του ανθρώπου.
Όταν λοιπόν αυτά τα ερεθίσματα πάει να τα επεξεργαστεί ο εγκέφαλος με ό, τι αυτός κουβαλάει μέσα του ως πεποιθήσεις, πιστεύω, λογική κτλ., τότε είναι που δημιουργείται το συναίσθημα; Τότε είναι που θα παρέμβει ας πούμε το Εγώ του εγκεφάλου μας με τον τρόπο που αυτός ερμηνεύει τις αισθήσεις;

-Γ.Μ. Τέλεια!!! έτσι ακριβώς συμβαίνει!!! Αν πάρουμε τη Βίβλο βλέπουμε πως ο Θεός τη στιγμή της Δημιουργίας του Ανθρώπου φυσάει την Πνοή Του στο στέρνο του δημιουργήματος και του δίνει Θεική Πνοή = Ζωή. Κατόπιν έρχεται ο διάβολος και βάζει τους πρωτόπλαστους να δοκιμάσουν τη Γνώση του Καλού και του Κακού και αυτή η Γνώση φυτεύεται στη Διάνοια!!!! Αν το απλοποιήσουμε και άλλο μπορούμε να πούμε πως μέσα μας είναι Ζωντανή η Θεϊκή Πνοή (θυμήσου το Εν υμίν εστί η Βασιλεία των Ουρανών!!) και κατοικοεδρεύει στον Νου ή στην Καρδιά όπως μάθαμε να λέμε. Γι’ αυτό γράφουν οι Γραφές προσέχετε τι θα βγει από την Καρδιά σας!! Στο μυαλό, στη Διάνοια κατοικοεδρεύει η αντιπαλότητα του Καλού και του Κακού και αν δεν είναι σε αγαστή συνεργασία με την Καρδιά έχουμε σύγχυση, βραχυκύκλωμα!!! Λες πως δεν καταλαβαίνεις πως μπορεί να γίνει αυτό!!! Σωστά, δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί με εγκεφαλική διαδικασία, είναι θέμα καρδιακής κυρίως κατανόησης. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι και σε αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας ζορίζεται ο αισθητός κόσμος γιατί ξεβολεύεται!! Προσλαμβάνει η Καρδιά το ζόρισμα και στέλνοντας το στη Διάνοια με την συμμετοχή του Εγώ γίνεται δυσβάσταχτος πόνος και κλαίμε τους εαυτούς μας!! Σε τέτοιου είδους πόνους που δημιουργούν τα συναισθήματα η ψυχιατρική δίνει καταθλιπτικά φάρμακα ώστε να νεκρώσει τα αισθητήρια όργανα- νευρώνες και αυτά να μην συνειδητοποιούν τον πόνο ενώ η Καρδιά, η Ψυχή πάσχει!!!! Ωχ, ωχ, ωχ σε μπέρδεψα τώρα;;; χαχαχαχα Έχω να σου στείλω αρκετά να διαβάσεις αν ενδιαφέρεσαι για τα φαντάσματα του εγκεφάλου και τα παράθυρα και τα ξέφωτα της Καρδιάς!!!!! Ένας Γίγαντας κάπου στα 1370 ο Γρηγόριος Παλαμάς στο Υπέρ των Ιερώς Ησυχαζόντων τα βάζει όλα στη θέση τους!!! Αλλά ποιος ασχολείται σήμερα με αυτά;;; Ποιόν ενδιαφέρουν;;; Το θέμα μας είναι να «χορεύουμε ξέφρενα πάνω στα τραπέζια, ξεκωλα τραγούδια, ταρακουνώντας τις πατσοκοιλιές και την κυτταρίτιδα της εφημερίας μας. Εκδίδοντας τις κόρες μας σε διαγωνισμούς ομορφιάς και σε reality shows μήπως και γυρίσουν καμιά τσόντα ή μήπως τις παντρευτεί κανένα τεκνόπουρο με μερσεντές όπως έγραψε κι ένας παλίκαρος. Το ανθρώπινο γένος, αντάλλαξε την Αγάπη την πρώτη με την εκπόρνευση σε όλα τα επίπεδα, και παραδόθηκε στα πάθη του. Για τον Ινδουισμό και την Νηπτική Ησυχαστική παράδοση σε επόμενο…τεύχος χαχαχαχαχαχα!!!!

-Η.Π. Ξέρεις οι συζητήσεις μας με τις γνώσεις σου είναι πραγματικά αποκαλυπτικές για εμένα, με βάση τις δικές μου εμπειρίες και γνώσεις! Οι θέσεις σου βάζουν σε μια σειρά ό, τι έχω διαβάσει και αντιλαμβάνομαι μέχρι τώρα για τον κόσμο, που όμως ήταν κάπως σαν σκορποχώρι. Πράγματι είναι μεγάλο το πρόβλημα της λογικής, της διάνοιας όταν πρέπει να ερμηνεύσει χωρίς τα συναισθήματα που δημιουργούν οι παγιωμένες πεποιθήσεις, τον κόσμο που αντιλαμβάνεται η καρδιά μας. Ίσως για αυτό οι ησυχαστές και όχι μόνο, με τη μέθοδο που ακολουθούν μαθαίνουν να ακούνε την καρδιά τους χωρίς να παρεμβαίνει η λογική σκέψη του εγκεφάλου στην όλη διαδικασία. Εκεί «ακούνε» τον Θεό!

Επομένως η αγάπη ως ενέργεια είναι όπως το αντιλήφθηκα πιο πριν έτσι; «Δηλαδή προσφέρεις αγάπη, μέχρι εκεί που μπορείς ή είναι τα ανθρώπινα όρια σου, χωρίς αντάλλαγμα σαφώς, αλλά δεν δένεσαι συναισθηματικά, ψυχικά με αυτή την πράξη και δεν προσπαθείς φανερά ή υποσυνείδητα να την διαχειριστείς. Την αφήνεις να ακολουθήσει το δρόμο της ελεύθερα…
Τότε νομίζω πως η έκφραση του συναισθήματος της αγάπης, αυτή η ψυχική λειτουργία που έγινε πράξη λειτουργεί χωρίς το Εγώ.»

Αυτό σημαίνει πως όταν ερωτευόμαστε δεν πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να ερωτεύεται με το μυαλό, δηλαδή τις προβολές που κάνει το μυαλό μας, το Εγώ μας στον άλλο άνθρωπο, αλλά ουσιαστικά να ερωτευόμαστε με την αγάπη, με αυτό που θα δώσουμε εμείς στον οποιονδήποτε και όχι μόνο σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Αν ερωτευτούμε την αγάπη ως πράξη, ως στάση ζωής ίσως, θα έρθουμε σε επαφή με τη ψυχή μας, με την ουσία του Θεού. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν εξηγείται τόσο εύκολα με τα λόγια, όσο καλύτερα όταν το βιώσεις. Είναι μία βιωματική κατάσταση και όχι λογική. Αυτό δεν είναι;

Αν επομένως, τώρα που το σκέφτομαι περισσότερο, σκοπός μας είναι να επαναφέρουμε τη σύνδεση καρδιάς νου, έχοντας ας πούμε ως έναν τρόπο το να ερωτευτούμε την αγάπη ως πράξη, τότε αυτό είναι η πεμπτουσία της διδασκαλίας του Χριστού. Χριστός = Αγάπη, αγάπη στη ζωή, στο κάθε δημιούργημα, στη δημιουργία την ίδια. Άρα ερωτεύομαι τον Χριστό, σημαίνει ερωτεύομαι την ΑΓΑΠΗ και άρα όταν έχουνε πει οι πατέρες της εκκλησίας πως με την εν Χριστώ ζωή μπορεί ο άνθρωπος να θεωθεί, εννοούν ουσιαστικά την αποκατάσταση της σύνδεσης καρδιάς-μυαλού έχοντας ως στάση ζωής την αγάπη. Ή ίσως από την άλλη η αποκατάσταση της σύνδεσης του μυαλού με την καρδιά να οδηγήσει εκ των πραγμάτων στην έκφραση της αγάπης ως ενέργεια, όχι ως συναίσθημα. Κάτι που κατορθώνουν ας πούμε οι ησυχαστές, οι γιόγκι κτλ.

-Γ.Μ. Ακριβώς Γίγαντα το αξίωμα και η διαδικασία είναι Κάθαρση- Φωτισμός- Θέωση!!! Γράψε μου σε πμ το μαιηλ σου να σου στείλω πρωτοχρονιάτικο μποναμα!!!

-Η.Π. Χαχαχαχαχα!!! Ξέρεις τώρα ξεκαθάρισαν πολλά μέσα μου και προφανώς θα ξεκαθαρίσουν ακόμα περισσότερα. Μόνο μην αφήσουμε μούσι τόσο μεγάλο, ώστε να ακουμπά στον αφαλό μας στο τέλος, αρχίσουμε να ψάλλουμε νυχθημερόν το «κύριε Ιησού, ελέησον με τον αμαρτωλόν» και αποσυρθούμε σε καμία σκήτη στο Άγιο Όρος. Χαχα, σου δίνω e-mail σε p.m. Το outlook e-mail mου. 😉

-Γ.Μ. Όχι ρε συ χαχαχαχαχχαχα άλλωστε η θρησκεία είναι νευροβιολογικη ασθένεια!!!!!!!!

Εστάλη !!!! καλή μελέτη!!!!!!! χαχαχαχα

–Η.Π. Σε ευχαριστώ πολύ!! Το 2012 μάλλον για εμένα προβλέπεται και με όσο χρόνο θα μπορώ να έχω, έτος μελέτης, περισυλλογής, για έτος ΦΩΤΙΣΗΣ δε θα να το πω είναι μεγάλη κουβέντα και πράξη πάνω απ’ όλα. Φώτισης όμως έστω της λογικής αντίληψης, των σκέψεων του μυαλού. Είσαι σπουδαίος Γιώργο, να είσαι καλά!!!

Γιώργος Μέρκας – Ηλίας Πεντίκης, 30 Δεκεμβρίου του 2011