Άουστ
Ήμασταν το βράδυ μεσ’ το δωμάτιο σου.
Κοιτούσα στον καθρέπτη το είδωλο το δικό σου.
Μέσα στις ψευδαισθήσεις ο νους σου τριγυρνάει.
Σε πιάνουν καταθλίψεις και εμένα μου τη σπάει.
_
Θέλω να σε φιλήσω και εσύ αλλού κοιτάζεις.
Σε πιάνω σ’ αγκαλιάζω, μα εσύ απουσιάζεις.
Συνέχεια με όλους είσαι στη φασαρία.
Και όταν είμαστε μαζί μου μοιάζεις με κηδεία.
_
Πήγαμε προχθές να φάμε μια μπουγάτσα,
τρεις μερίδες έφαγες, την έκανες ταράτσα.
Πατσάδες κυτταρίτιδες δε θέλω πια να βλέπω.
Να σε σηκώσω δεν μπορώ, μου φεύγει το κλαπέτο.
_
Δεν αντέχω άλλο, θέλω να σε στείλω,
Αλέθεις τη ζωή μου μέσα σ’ ένα μύλο.
_
Πως έμπλεξα μαζί σου, μ’ έκανες σκουπίδι.
Σ’ αγάπησα σε πόνεσα, μα έγινα παιχνίδι.
Άντε και στις φίλες σου τράβα για να ξεσπάς.
Θα φύγω στην Αμερική, θα γίνω ένας φυγάς.
Ηλίας Πεντίκης, Δευτέρα 20/07/1998
stihoperpatimata 